czworokątny — «mający cztery kąty (płaskie lub dwuścienne); czworoboczny» Czworokątny dziedziniec, budynek … Słownik języka polskiego
gaflowy — przym. od gafel ∆ Żagiel gaflowy «czworokątny żagiel zawieszony na gaflu i rozpościerający się między gaflem, masztem i bomem» ∆ Ożaglowanie gaflowe «ożaglowanie złożone całkowicie lub zasadniczo z żagli gaflowych» … Słownik języka polskiego
gaftopsel — m I, D. gaftopselsla; lm M. gaftopselsle, D. gaftopselsli żegl. «mały żagiel trójkątny lub czworokątny, rozpinany między stengą a gaflem, czasem na specjalnej rei» ‹z hol.› … Słownik języka polskiego
impluwium — n VI; lm M. impluwiumwia, D. impluwiumwiów archit. «w domach etruskich i rzymskich: czworokątny basen w posadzce atrium służący jako zbiornik do wody deszczowej wpadającej przez otwór (kompluwium) w dachu» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
lugrowy — przym. od lugier Flota lugrowa. ∆ Ożaglowanie lugrowe «typ ożaglowania, w którym czworokątny żagiel jest rozpięty na skośnie podniesionej rejce, zawieszonej w jednej trzeciej jej długości» … Słownik języka polskiego
marsel — m I, D. marselsla; lm M. marselsle, D. marselsli żegl. «drugi od dołu żagiel czworokątny na maszcie statku z ożaglowaniem rejowym, przymocowany górnym likiem do marsrei» ‹hol.› … Słownik języka polskiego
sztaksel — m I, D. sztakselsla; lm M. sztakselsle, D. sztakselsli żegl. «ukośny żagiel, zwykle trójkątny lub niekiedy czworokątny, podnoszony na sztagach między masztami i na sztagach dziobowych» ‹niem. z hol.› … Słownik języka polskiego